Susmanın Edebine Sığının

Ağzınızdan Çıkan Cümlelere Adres Öğretmiyorsanız, Susmanın Edebine Sığının

Konuşmak bir meziyet değil artık. Herkes konuşuyor. Ses var, söz yok. Gürültü var, anlam yok. Laf var ama hedef yok. Ağzından düşen her kelimeyi sanki evrene bırakıp sorumluluktan sıyrılanların çağındayız. Ama unutulmasın: Eğer kelimelerinizin bir muhatabı yoksa, susmanın edebi sizin için en hayırlısıdır.

İmâlarla, Gölgeyle Vurmaya Çalışanlara…

Adres vermeye cesareti olmayanların laf sokmaları, sadece içlerindeki korkunun dışa vurumudur. Kimi zaman statü saklanır, kimi zaman isim… Ama unutmayın, kelimeler gölgelere çarpmaz; yürekten çıkan yüreğe gider. Eğer söyleyecek sözünüz varsa açıkça konuşun, yok eğer taşı hedefe atmıyorsanız, avuçta sıkmakla uğraşmayın.

İmalar, yarım cümleler, isim verilmeden yapılan göndermeler… Cesaret yoksunu düşünceler! Çünkü gerçekten haklı olan, korkmadan konuşur. Adresi olmayan söz, rüzgara karışan çığlıktır; sahibine bile ulaşmaz.

Susmak da Bir Asalettir

Bazen susmak, konuşmaktan daha anlamlıdır. Özellikle de ne dediğini bilmeyenlerle aynı ortamda bulunuyorsan… Çünkü her söz aynı seviyeye düşmez. Ve herkes aynı dili konuşsa da aynı gönül seviyesinde değildir.

Susmak, korkmak değildir. Varlığınla cevap vermek, lafla değil duruşla konuşmaktır. Zira edepsizin önünde susmak, kabullenmek değil; değerini boşa harcamamaktır. Her kelime harcanmaz, her yüze konuşulmaz.

Cümle Kurmak Kolaydır, Edep Zordur

Lafı döndürüp dolaştırıp isimsiz hedeflere yöneltenlerin unutma ki samimiyeti sorgulanır. Açık olmak cesaret ister, mertlik ister. Eğer bir cümlen varsa ve o cümleye bir adres veremiyorsan, o zaman ağzını yorma; çünkü ne söylediğin değil, nasıl yaşadığın konuşur seni.

Her ağzını açan konuşuyor olabilir, ama her konuşan insan olmuyor. İnsan olmak, susması gereken yerde susmakla başlar. Hele ki ne konuştuğunun farkında bile değilsen, en hayırlı söz, söylenmeyen sözdür.

Son Söz Yerine:

Ağzınızdan çıkan cümlelerin arkası yoksa, hedefi belli değilse, muhatabınız ortada yoksa; konuşmak sadece kendinizi ifşa etmektir. Çünkü susmak bazen ahlaktır, bazen zarafettir, bazen de seviyeyi korumaktır.

Unutmayın:
Susmanın da bir asaleti vardır. Herkese her cümle yakışmaz.