Kendini Bulunmaz Hint Kumaşı Zannedenlere

Kendini Bulunmaz Hint Kumaşı Zannedenlere: Bir Makas Yeter!

Toplumda her dönemde, kendisini “bulunmaz Hint kumaşı” sananlara rastlamak mümkündür. Bu kişiler, ne yazık ki tevazudan uzak, kibirle yoğrulmuş bir benlik algısıyla yaşar; adeta gökte tek yıldız, yerde tek kumaş kendileriymiş gibi davranırlar. Oysa hayatın makası çok keskindir ve herkesi er ya da geç kendi ölçüsünde biçer.

Bu tip insanlar, bulunduğu ortamda kendisini vazgeçilmez zanneder. O olmadan masa kurulmaz, o olmadan fikir yürümez, o olmadan güneş bile doğmaz sanırlar. Her konuşmalarında ben, her cümlelerinde ego gizlidir. Eleştiriye kapalı, alkışa bağımlıdırlar. Kendilerince ayrıcalıklı, dokunulmaz, özel bir sınıfın üyesi gibi gezerler.

Ancak unuttukları bir şey vardır:
Gerçek kumaş, sesiyle değil duruşuyla belli olur.
Güzel bir kumaş olmak için kendini göstermek gerekmez, kalite sessizlikte gizlidir.

Ve hayat…
Hayat öyle bir makas tutar ki eline, değdiği anda gerçek yüz ortaya çıkar.
Bir gün öyle bir yerden kesilir ki, “Ben olmadan bu işler yürümez” diyenler, bir bakmışsınız emekliye ayrılmış bir atlet gibi toz bezine dönüşmüş.
Ne değeri kalır, ne itibarı.

. Tevazu elbisedir; yakışana daima saygı duyulur.
. Kibir, incitici bir kumaştır; giyenin tenini yakar, çevresindekini de uzaklaştırır.
. Varlığıyla övünen değil, varlığıyla fayda sağlayan kıymetlidir.

Bugün birileri sizi yüceltiyor olabilir. Unutmayın, o yüceltmelerin sebebi gerçekten değerli olmanız değil, geçici bir çıkar olabilir.
Ve gün gelir o çıkar sona erdiğinde, sizi yere seren de yine onlar olacaktır.

Bu yüzden ne olursak olalım, kendimizi kumaştan saymak yerine, kumaşı işleyen bir terzi gibi olalım.
Giyinmeyen kumaş çürür, fakat dikiş tutan insan daima hatırlanır.

Kendini vazgeçilmez sananlar;
Bir gün makas, hiç ummadığınız yerden gelir.
Ve o zaman anlarsınız, asıl kıymet; gösterişte değil, sadelikte ve faydada gizlidir.