Karakterini Aklın Belirler

Karakterini Aklın Belirler

Hayatta insanı değerli kılan şey yalnızca dış görünüşü, şöhreti, serveti değildir. Asıl kıymet, insanın özünde saklıdır. Çünkü insanın en derin aynası karakteridir. Ve unutma: Karakter, sadece doğuştan gelmez; akıl, irade ve bilinçle yoğrularak şekillenir. Bu yüzden denmiştir ki:

“Karakterini aklın belirler, kalbin ise ona yön verir.”

Aklı Olmayanın Kararı, Kararsızlıktır

Bir insanın karakteri, zor zamanlarda gösterdiği tutumla belli olur. Fırtına koparken sabit kalabiliyorsa, haksızlık karşısında susmayıp hakkı savunabiliyorsa, işte o zaman karakter sahibi biridir.

Ama bu duruş, yalnızca “doğal” bir refleks değildir. Bilakis, aklın terazisinde tartılmış bir vicdanın sonucudur. Çünkü aklını kullanmayan kişi, nefsin peşinde sürüklenir. Aklı devre dışı olanın karakteri, rüzgârda savrulan bir yaprak gibidir.

Aklını Yitiren, Ahlakını Kaybeder

Zeka, diplomalarla ölçülür; ama akıl, hayatla sınanır. Aklı yerinde olan kişi, kırmadan konuşur, adım atmadan önce düşünür, doğruluğu ve yanlışlığı terazisinde tartar. Böyle biri öfkesine teslim olmaz, duygularını yönlendirir, sabrıyla yol alır.

Ne yazık ki bazıları aklı varken kullanmayı bilmez; nefsinin kölesi olur. Dışarıdan “güçlü” görünse bile, içeride yıkık bir karakter taşır. Çünkü akıl susunca, karakter çürür.

“İnsanı yıkan, düşmanı değil; aklını susturan benliğidir.”

Karakter, Kalpteki Aklın Elbiseleridir

Her insanın içinde bir akıl vardır ama herkes onu giydirmez. Karakter; aklın konuşan hâlidir, davranışa dönüşmüş hâlidir. İnsan neye inanıyorsa, öyle yaşar; neyi düşünüyorsa, öyle görünür. Dürüstlük, sadakat, merhamet, adalet… Bunlar akıl süzgecinden geçen duygularla yoğrulursa, karakterin kumaşı sağlam olur.

Ama bu kumaş, gösteriş için değil; sınavlar için dikilir. Dostlukta, aşkta, ticarette, yalnızlıkta… Her an seni test eder hayat. İşte o zaman aklın varsa, karakterin konuşur.

Delilikle Cesaret Arasında İnce Bir Çizgi Vardır

Bugün nice insan “cesurum” der, ama akılsızca hareket eder. Nice kişi “doğruyum” der, ama kibirle kendini yüceltir. Oysa karakterli olmak, sessiz bir erdemdir. Reklamsız bir duruştur. Göz önünde değil, öz önünde sağlam durmaktır.

“İnsanı konuşması değil, düşünmesi büyütür. Karakterini ise en çok aklı besler.”

Bu yüzden, karakter sahibi olmak istiyorsan önce aklını koru, aklını geliştir, aklınla konuş. Gerisi zaten seninle gelir…